|
|  |
      | wysokość: do 4 m, pora kwitnienia: V - VI |
|
 |    |    | |
|
|
|
Nie masz jeszcze konta? Możesz sobie założyć. Jako zarejestrowany użytkownik będziesz miał kilka przywilejów. Między innymi dokładny opis i większe zdjęcia rośliny. |
|
| Komentarze | | 31.12.2006 o godz. 16:48 BasiaK pisał(a): | Ubolewam, że jest to tak niedoceniana i przez amatorów, i przez zieleń miejską roślina. Od lat obserwuję u siebie na osiedlu dwa krzewy tej azalii rosnące na trawniku. Niepodlewane, niezasilane, rosną i obficie kwitną co wiosnę, przetrwały również bezproblemowo zeszłoroczne upały (podkreślam: bez podlewania). I do tego wspaniały zapach. Uważam, że w większym ogrodzie, gdzie mogłaby się swobodnie rozrastać, to po prostu niezastąpiona roślina :)
| | | 31.12.2006 o godz. 17:21 teresar pisał(a): | | Miałam i chwalę sobie bardzo , zapach wspaniały , choroby się jej nie imają . Pewnej mrożnej i wietrznej zimy została złamana aż przy ziemi , nie odbiła od korzeni . Bezskutecznie poszukuje w szkółkach , jakoś nie jest teraz chyba w modzie . | | | 31.12.2006 o godz. 22:46 GabiS pisał(a): | | Ja kupiłam w Wojsławicach, punkt sprzedaży przed wejściem. Była chora ale jakoś ją wyprowadziłam. Teraz ma bardzo obiecujące pąki. Może wiosną zakwitnie? | | | 31.12.2006 o godz. 22:51 Harryangel pisał(a): | Też mam. Około 1,6 m, kwitnie bez najmniejszych problemów i co roku, tylko jakoś odrostów korzeniowych nie zaobserwowałem. Co do podsadzania, wydaje mi się (i sprawdziłem), że towarzystwo roślin, które z reguły w naturalnych towarzyszą różanecznikom, nie powinno im zaszkodzić. Mam tu na myśli mniejsze rośliny wrzosowate, jak gaulterie, czy ew. dereń kanadyjski lub paprotka zwyczajna (u mnie są). Ponadto dodam, że zupełnie dobrze będzie się czuć i w takich warunkach, jakie lubią inne różaneczniki - lekki półcień i dość wilgotna, próchniczna gleba. U mnie rośnie własnie w takich warunkach w grupie z różanecznikiem "Old Port" (15 lat, 1,8 m), "Cunningham's White", R x yakushimanum, R. x wardii, bliżej nieokreślonymi azaliami o kwiatach pomrańczowoczerwonych i morelowożółtawych i paroma pomniejszymi krzewami wrzosowatymi, jak chociażby kiścienie. Podłoże to torf z dodatkiem ziemi wrzosowej, zmielonej kory i trocin iglastych, wyściółkowane korą. Co ciekawe, bardzo dobrze zadomowiły sie pod nimi zawilce gajowe, których tam jednak nie sadziłem - zawlokłem je z korą, składowaną wcześniej w pobliżu lasu.
Okolice Woli Żarczyckiej koło Leżajska to jedyne naturalne stanowisko w obecnych granicach Polski, ale nie jedyne w ogóle. W literaturze znalazłem wzmianki o skupiskach różaneczników żółtych introdukowanych w innych regionach kraju, m.in. w kompleksach leśnych w okolicach Milicza i Koluszek.
| | | 01.01.2007 o godz. 1:47 BasiaK pisał(a): | | To ja jeszcze dodam, że to szumnie opisywane w literaturze stanowisko to rezerwat liczący 1000 m2 terenu, z czego na części rosną krzewy azalii. No ale jest :) | | | 01.01.2007 o godz. 7:08 bez pisał(a): | U mnie ta azalia (na około 10 lat pobytu) wytworzyła tylko jeden odrost korzeniowy, ale podobno na stanowiskach naturalnych wybijają one częściej. Natomiast podsadzanie innymi roślinami było mozliwe tylko bezpośrednio po sadzeniu - obecnie musiałbym wyrąbac część korzeni bo tworzą gęstą plątaninę tuż pod powierzchnią ziemi. Akurat tej jesieni przesadzałem Rh. ferrugineum - w przeciwieństwie do azalii pontyjskiej jego zarys bryły korzeniowej nie jest taki spłaszczony.
| | | 04.01.2020 o godz. 23:21 Kleks pisał(a): | Mam tę azalię już z 15 lat Co roku pięknie kwitnie, pachnie obłędnie. Po tylu latach ma ok. 120 cm wysokości i ok. metra szeroka. Ziemia raczej byle jaka. A sądząc po jej obecnych gabarytach to rzeczywiście bardzo wolno przyrasta.
| |
|
|
| |
|
|
